استفاده از محیط کشت مایع برای تکثیر انبوه در شرایط آزمایشگاهی اغلب به عنوان روشی برای کاهش هزینه گیاهان آزمایشگاهی توصیف می شود. مزایای آن شامل زمان تکثیر کمتر برای کاشت است زیرا نیازی به استقرار در محیط ندارند بلکه به سادگی با آن در تماس هستند. ترکیب محیط کشت را می توان با انتقال ساده تغییر داد. استریل سازی محیط می تواند با استفاده از اولترافیلتراسیون انجام شود نه اتوکلاو. تسلط بر کشت آزمایشگاهی در محیط مایع یک گام ضروری برای دستیابی به اتوماسیون روش های مختلف تولید انبوه است.
مزایای استفاده از محیط کشت های مایع برای تقویت انتشار شاخه ها، رشدیا جنین زایی سوماتیک برای چندین گونه گزارش شده است. مکانیسم های درگیر در این عملکرد بهبود یافته با دقت مشخص نیست. عدم وجود ماده ژل ممکن است در دسترس بودن آب و مواد محلول در محل موردنظر را بالا ببرد.
مشکلات استفاده از محیط کشت مایع
با این حال استفاده از محیط کشت های مایع شامل مشکل آسفکسی از گیاهچه ها در نتیجه غوطه وری است. متداول ترین روش های پیشگیری بر اساس اصل غوطه وری جزئی از اکتشافات برای اطمینان از هوادهی است. از مواد جاذب بی اثر برای حفظ تماس بین محیط و قسمت زیرین پیوند (کاغذ فیلتر، سلولز، سنگ پشم و غیره) استفاده می شود و یا از عمق متوسط برای فعال شدن ظهور جزئی از بافت کاوش استفاده می شود. اکسیژن رسانی مستقیم محیط کشت توسط حباب نیز می تواند در تولید انبوه مورد استفاده قرار گیرد. این روش های کشت متوسط مایعات روی گونه های مختلف آزمایش شده اند و به طور مستقیم مقایسه نشده اند.
دیدگاهتان را بنویسید